'Een kip heeft twee poten'

Suriname implementeerde het nieuwe basisonderwijs met als doel het leren van kinderen te stimuleren. In dit leerlinggericht onderwijs is veel aandacht voor taal en rekenen en speciale aandacht voor Nederlands als tweede taal. Dit is nodig want voor veel kinderen is naar school gaan een extra uitdaging omdat ze de instructietaal, Nederlands, niet begrijpen. Het nieuwe tweetalig curriculum en de daarbijhorende handboeken spelen in op de meertaligheid in het Surinaams onderwijs.

Surinaamse leerlijnen voor taal: een voorbeeld voor Vlaanderen?

In het kader van het Basic Education Improvement Project (BEIP) van het Surinaamse Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (MinOV) heeft het nationaal expertisecentrum leerplanontwikkeling (SLO) in 2010 de opdracht gekregen om een curriculumraamwerk en leerlijnen te ontwikkelen voor het toekomstige 11-jarige basisonderwijsprogramma van Suriname. Vanaf september 2010 tot maart 2011 heeft een grote groep betrokkenen uit het Surinaamse onderwijsveld in samenwerking met SLO gewerkt aan zowel het curriculumraamwerk, als aan de leerlijnen. Hiermee is een basis gelegd voor het elfjarig basisonderwijs in Suriname (MinOV-Beip/SLO, 2011).

In onderstaand artikel gaat Mieke Smits van de Taalunie kort in op het curriculumraamwerk en leerlijnen in het algemeen. Daarna komen de leerlijnen voor taal en de ontwikkeling daarvan met een grote groep betrokkenen uit het onderwijsveld aan de orde. Bijzonder in de leerlijnen is de expliciete aandacht voor taal als intermediair (in Nederland en België meestal taal als middel, of taal als instrument genoemd). Deze leerlijn is door de werkgroep taal geformuleerd in samenspraak met de andere vakken en dient in alle leerlijnen aan de orde te komen.

Kan dit een voorbeeld zijn voor Vlaanderen en Nederland?